شماره پايان نامه:

۲۱۱

سال تحصيلي:

‎۱۳۷۹

چکيده:

يکي از نوآوري هاي قرن بيستم، ماهواره يا قمر مصنوعي است که دانش فني آن با سرعت بسيار در حال رشد و پيشرفت مي باشد. توانايي ماهواره در جهت کسب اخبار و ارسال پيام و تصوير به نقاط دوردست، نقش عظيم و چشمگيري را در زمينه هاي مخابراتي، ارسال برنامه هاي راديويي، تلويزيوني، پيش بيني وضعيت آب و هوا و تغييرات جوي و بالاخره امور نظامي و جاسوسي بر عهده اين فن آوري گذاشته است. آنچه در اين راستا مورد توجه قرار گرفته است تغيين اصولي است که ناظر بر فعاليت دولتها در کاوش و استفاده از فضاي ماوراء جو و نيز اصول حاکم بر استفاده و کاربرد ماهواره هاي پخش مستقيم تلويزيوني مي باشد. تعيين و تبيين اين اصول و ايجاد نوعي هماهنگي و وفاق بين المللي در قالب تعيين قوانين و مقررات ناظر بر استفاده از ماهواره مي تواند به بسياري از اختلافات در روابط بين المللي دولتها خاتمه بخشيده يا حداقل آنکه اين اختلافات را کاهش داده و راه کارهايي براي بررسي و حل اختلافات بوجود آورد. يکي از اين اصول که جايگاه ويژه و حساسي در روابط بين الملل ايفا، کرده است، اصل عدم مداخله در امور داخلي ديگر کشورهاست. امروزه با تغيير مفهوم حاکميت و بوجود آمدن ارتباطات گسترده بين دولتها مخصوصا در مورد موضوع حقوق بشر و آزادي اطلاعات، سؤالات متعددي پيرامون اين اصل بوجود آمده است. يکي از آن سؤالات که موضوع اصلي اين تحقيق را شکل مي دهد پرداختن به اين مطلب است که آيا تبليغات رسانه اي که مردم يک کشور را به جنگ تشويق مي کند يا آنها را ترغيب به مبارزه عليه دولت حاکم بر آن کشور مي کند و همينطور تبليغاتي که چهره يک کشور يا مسئولين سياسي و يا مذهبي آن را در انظار جهانيان کريه و زشت جلوه مي دهد و ارسال برنامه هاي تلويزيوني که با فرهنگ و مذهب کشور دريافت کننده آن برنامه ها در مغايرت است، مداخله در امور داخلي کشورها محسوب مي شود يا نه؟ آنچه در پاسخ به سؤال اصلي بدان رسيده ايم اين است که تبليغات رسانه اي که مشوق جنگ و اغتشاش و ايجاد کينه هاي قومي است و نيز باعث ترغيب مردم يک سرزمين براي مبارزه عليه حاکميت آن سرزمين مي شود و نيز ارسال برنامه هايي که با فرهنگ و مذهب کشور گيرنده در تضاد است، مداخله محسوب شده و حاکميت دولتها را زير سؤال مي برد و مي تواند صلح و امنيت بين المللي را به خطر اندازد. و از آنجا که حق حاکميت با همه تغيير و تحول هايش يک اصل معتبر و مهم جهاني مي باشد هر اقدامي که اين اصل را بدون رضايت دولتها زير سؤال ببرد يا محدوديت هاي غير قابل قبول براي آن ايجاد کند نوعي مداخله در امور داخلي کشورها محسوب شده و بر اساس بند هفتم از ماده دوم منشور سازمان ملل اين اقدامات ممنوع است.