شماره پايان نامه:

۶۸۰

سال تحصيلي:

‎۱۳۸۸

چکيده:

قلمرو اصول استقلال و آزادي و وحدت و تماميت ارضي کشور که مضمون اصل نهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و از مترقي ترين اصول آن است، بخاطر تلازم اين اصول در اصل نهم و انفکاک ناپذيري آنها، در عمل و اجرا از طرف زمامداران و فرمانبران دچار افراط و تفريط مي شود. فرمانبران يا مردم با تاکيد بيش از حد بر حقوق و آزادي ها، استقلال و وحدت و تماميت ارضي کشور را کم اهميت جلوه داده و در مقابل، زمامداران و حاکميت به بهانه حفظ استقلال و تماميت ارضي کشور، حقوق و آزادي هاي مشروع را در تنگنا قرار مي دهند که اولي از هرج و مرج و تجزيه کشور و دومي سر از استبداد در مي آورد. آنچه در اين پايان نامه دنبال شده است، بعد از تبيين مفاهيم و اصول مذکور، به تعيين حدود و ثغور هر کدام از آنها پرداخته شده است تا معلوم گردد که اين اصول چنانچه اصل نهم مقرر کرده است انفکاک ناپذيرند. البته در شرايط عادي هيچ کدام بر ديگري مقدم و اولويت ندارد. اما بر خلاف بعضي صاحب نظران استدلال شده است که در شرايط فوق العاده واستثنايي حفظ استقلال وحدت و تماميت ارضي کشور تقدم و اولويت بر آزادي ها دارد. و به عرف و تجربه بين المللي و بشري و خود اصول متعدد قانون اساسي و عقلاني بودن آن استدلال و استناد شده است و در پايان از اضطراري، ضروري و موقت بودن اين مطلب و عدم تبديل آن به هميشگي و يک رو يه در حکومت کردن احتزاز داده شده است که مصلحت عمومي و خير هنگاني در آن است.